Zaterdag 3 juni’17, iets na 10u vertrok onze rit, met 12 Ladies op de fiets vandaag.(Anita, Annemie, Diane, Els, Karin, Kristel, Lief, Nadine, Nancy, Ria, Simonne, Veerle). Na 3km dachten we, dat we al terug thuis waren, “Mechelen” doorkruisen, maar met een café “de oude vrouwen” wisten we dat we vlug moesten doorrijden. Na 5km en 8km kregen we al twee stevige beklimmingen te verduren, 2 van de 12 Ladies trapten zich naar de top. Het heuvelde verder, met mooie vergezichten. Na 18km doorkruisten we het mooie Valkenburg, terrasjes en de Cauberg lieten we aan ons voorbij gaan. Nadine mocht zelfs “even achterop de fiets” voor een foto! Even later fietsten we België binnen voor de lunch! Na de lunch, 14.15u begonnen we aan het tweede deel van de rit. Weer heuvelde het verder, en op het einde toch nog even een kuitenbijter. Achteraf toch voldaan! Onze traditie mocht ook deze keer op de eerste avond van het weekend niet ontbreken, een glaasje prosecco!
Zondag 4 juni’17, dag 2 van het weekend. Onze koninginnenrit hadden we voor de boeg, een rit rond Maastricht. We vertrokken met 10 Ladies, (Anita, Annemie, Els, Karin, Kristel, Lief, Nadine, Nancy, Ria, Veerle) met spijt in het hard moesten er ons 2 Ladies verlaten, Diane en Simonne hadden andere verplichtingen op het thuisfront. Vandaag vertrok de rit in de andere richting, in het begin was het weer even zwaar, het begon steeds met wat geklim. Het ging richting het mooi onderhouden Kasteel van Eijsden, in de oude dorpskern konden we genieten van een Leuke boot overzet over de Maas. Dan ging het richting de nieuwe Lanaye (Ternaaien) sluizen, eerste en laatste sluizen naar de Maas, in de provincie Luik, daar reden we direct de mooie, adembenemende Albertkanaal dijk op. Ter hoogte van Lanaken verlieten we de dijk en bleven nog een hele tijd op Belgische bodem rijden. Fietsen langs de E314 is ook eens wat anders, en zo trapten we Nederland binnen. Onze magen begonnen te knorren, na 57km in de omgeving van de Luchthaven van Maastricht kwam “café-restaurant bergrust” en onze lunch in zicht. Tijdens het eten, viel er lichtjes was regen. Om 14.15u begonnen we aan onze laatste 33km van de rit. Het glooide verder langs koeien en schapen, perengaarden en patattenvelden, er was heel wat meer wind komen opzetten. Na 70km reden we Valkenburg weer binnen, dit keer met minder geluk, de Cauberg lag voor onze wielen. Ieder aan zijn tempo omhoog, en proficiat Dames, wij zijn met z’n allen boven geraakt!!! We doorkruisten nog een druk, pittoresk, gezellig dorpje Gulpen, om dan nog een laatste geleidelijke beklimming te doen naar ons eigen dorpje Epen, waarna 90km een terrasje naar ons zat te roepen. Klinken op een mooie dag en rit met een heerlijke glaasje wit of roze. Minder moe dan dag 1 trokken de meeste Ladies iets na 22u toch naar hun bedjes.
Pinkstermaandag, ook in Nederland een feestdag, het ging een korte, zware rit worden naar het 3 landenpunt. Met 9 Ladies (Anita, Annemie, Karin, Kristel, Lief, Nadine, Nancy, Ria, Veerle) Els haar ruggetje wou niet meer mee. We puften al voor het vertrek, maar om het met Nadine haar leuze te zeggen “het is wat het is! “. De rit viel bij het vertrek goed mee, het zonnetje was van de partij en geen wind, dat zat super. De eerste helft ging door het bos, zachtjes hellend, net voor het 3 landenpunt was het ieder voor zich, zweten en puffen tot boven, na 14,5km bereikten we de top. Ria wou toch even snel de toren beklimmen, nadien hadden we zeker een heerlijk terrasje en drankje verdiend. De terugweg ging in dalende lijn, geen verassingen in de staart vandaag, wel aanmoedigingen door wandelaars, applaus voor een fietsende vrouwenploeg. 12u kwamen we na 28km terug aan in het hotel, snel iedereen een douche, een hapje en even napraten over een fijn fietsweekend. Half 2 ging het richting Bonheiden. Nog een extra bedankje aan de weergoden en onze routemaker Chris C.